Η Λαϊκή Συνέλευση Γειτονιάς Αγ.
Νεκταρίου, συμμετέχει και καλεί στην συγκέντρωση και πορεία, την Παρασκευή, 18
Δεκέμβρη, στις 6μμ, στο Θόλο (Παν/μιο Θεσσαλίας).
Καθώς σβήνουν χιλιόμετρα κάτω από
πόδια χωρίς παπούτσια, ο χρόνος μετράει με τη ζωή των ανθρώπων που χάνονται
άδικα.
Ο πόλεμος, ο διαχωρισμός ολόκληρων
περιοχών του πλανήτη σε φιλέτα εκμετάλλευσης και η απομύζηση του πλούτου τους,
αποτελούν απότοκα του καπιταλισμού. Αυτή η σκακιέρα που έχει στηθεί με τους
όρους των καπιταλι(η)στών προκαλεί εξαθλίωση, φτώχεια, ξεριζωμό και θάνατο.
Κατασκευάζουν «επικίνδυνους»
ανθρώπους στο όνομα της εθνικής και διεθνούς ασφάλειας, δημιουργώντας συνθήκες
αποκλεισμού και ανελεύθερης μετακίνησης ανθρώπων, ενώ την ίδια στιγμή τα
κεφάλαιά τους ταξιδεύουν ανά τον κόσμο, μη γνωρίζοντας σύνορα, φράχτες ή
αποκλεισμό.
Κατασκευάζουν μια Ευρώπη –
φρούριο και μια Ελλάδα – φυλακή, χτίζοντας φράχτες και στρατόπεδα πάνω στις
ζωές των ανθρώπων που πνίγονται για να ξεφύγουν από το θάνατο, που αναζητούν
μια καλύτερη ζωή, για να «προστατεύσουν» την ασφάλεια του κάθε Ευρωπαίου ο οποίος
δήθεν απειλείται από τους χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες.
Σε ένα κράτος και μια κυβέρνηση
διαρκούς έκτακτης ανάγκης, που υπογράφει αφειδώς μνημόνια λιτότητας και
καταστολής, που συναινεί στην ύπαρξη και διατήρηση του φράχτη του Έβρου
εκτρέποντας τη διαδρομή των προσφύγων και στέλνοντάς τους σε βέβαιο πνιγμό στα
νερά του ανατολικού Αιγαίου, που υπογράφει συμφωνίες για την αναβάθμιση της
Frontex, την ίδρυση των HotSpots και κατ’ επέκταση τη συντήρηση της πολιτικής
των κέντρων κράτησης μεταναστών, που σχεδιάζει και υλοποιεί επιχειρήσεις
«σκούπα» στοιβάζοντας ανθρώπους σε κέντρα κράτησης, είμαστε απέναντι.
Σε ένα κόσμο που έχουν χτίσει
αυτοί για τους ίδιους και με τους δικούς τους όρους, εμείς δε χωράμε. Είμαστε
όλοι ξένοι.
«Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα
του, εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία […]
[…] κανένας δε βάζει τα παιδιά
του σε μια βάρκα εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά […]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου