Ο
πλήρης εκφυλισμός του πολιτικού συστήματος εξουσίας, οδήγησε στη
δημιουργία των κινημάτων των αγανακτισμένων, των πλατειών, των κινημάτων
ανυπακοής δεν πληρώνω και των συνελεύσεων γειτονιών.
Μέσα από
την πορεία και τους αγώνες τους ενάντια στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα
της υπακοής, με την έμπρακτα δηλωμένη τους πολιτική ανυπακοή και δράση
ενάντια σε κυρίαρχους εξουσιαστικούς θεσμούς και κανόνες, αμφισβήτησαν
έμπρακτα την αστική κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία του
συστήματος.
Απαρνήθηκαν την
επιβεβλημένη από το σύστημα “δημοκρατική” υποχρέωση της ανάθεσης
επίλυσης των προβλημάτων μας, από “εκλεγμένους” αντιπροσώπους της
κάλπης, κάθε τέσσερα χρόνια.
Διαπίστωσαν ότι τα συλλογικά
προβλήματα απαιτούν συλλογικές λύσεις και απαίτησαν το αυτονόητο
δικαίωμα του αυτοκαθορισμού και της άμεσης δημοκρατίας.
Όλες
αυτές οι συλλογικότητες βρέθηκαν σε επαφή με το εργατικό κίνημα και
συνειδητοποίησαν ότι οι πορείες τους συναντιόνται, σαν δύο ρυάκια,
δημιουργώντας ένα ποτάμι αλληλεγγύης και συντροφικότητας,που βάζει τις
βάσεις για ένα αμεσοδημοκρατικό κίνημα από τα κάτω, χωρίς γραμματείς και
φαρισαίους, με αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους, εν τέλει χωρίς
μεσσίες και σωτήρες.
Αυτά τα κινήματα, οι συλλογικότητες, οι
συνελεύσεις, που συστάθηκαν από τα κάτω, στη βάση της άρνησης των
μηχανισμών της εξουσίας και της ανάθεσης στους από πάνω, δεν έχουν
οποιαδήποτε σχέση με τις κάλπι(η)κες εκλογικές διαδικασίες.
Δεν
οραματίζονται έναν κόσμο που άλλοι θα τον φτιάξουν, μία κοινωνία που θα
τη βρουν σαν έτοιμο κουστούμι σε κάποιο μαγαζί. Τα υλικά της σύνθεσης
μίας άλλης κοινωνίας, θα τα βρούνε συλλογικά, συντροφικά και αλληλέγγυα,
στην πορεία της ανυπακοής και ανατροπής, σε συμπόρευση με το εργατικό
κίνημα, έξω και ενάντια σε οποιαδήποτε κάλπη, που μετατρέπει τις ζωές
μας και τα όνειρά μας σε “κάλπικες δεκάρες”
Οι πρωταγωνιστές
του νέου κόμματος «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», υποκύπτοντας στην πίεση της
μικροαστικής γνώμης και των ΜΜΕ (στα κόμματα σκατά), έφτιαξαν ένα νέο
καθαρούτσικο κόμμα, κατέφυγαν στην προστασία της αστικής
κοινοβουλευτικής διαδικασίας για να προστατέψουν τον εαυτό τους, καθώς η
κάθοδος στις εκλογές αποτελεί το μόνο δρόμο αυτοπροστασίας τους
εξαιτίας της πολιτικής τους απομόνωσης από το ίδιο το κίνημα στο οποίο
όντως συνέβαλλαν αλλά στην πιο κρίσιμη στιγμή εγκατέλειψαν και το κίνημα
και τις αρχές του στρίβοντας προς τα δεξιά.
Επειδή τα πράγματα
είναι έτσι και όχι αλλιώς, παρά τις διαψεύσεις και τα ιντερνετικά
κόλπα, η ανιδιοτέλεια των δεξιών κινηματικών να υπερασπιστούν το ίδιο
κίνημα, έχει πάει ήδη περίπατο.
Παρά τις υπαρκτές διαφωνίες μας
με τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής ΒΑ Αττικής και τον ΣΥΡΙΖΑ για
τις μεθόδους πάλης μέσα στα κινήματα, τις οποίες παλεύουμε πολιτικά, οι
τραμπούκοι δεν χωράνε σε καμιά περίπτωση μέσα στο κίνημα.
Γι αυτό πρέπει «αμεσοδημοκρατικά», να αποκλειστούν από όλες τις κινηματικές
διαδικασίες και την επαφή τους με το εργατικό κίνημα.
Ανδρέας Ξηρομερίτης
Μέλος Ανοιχτής Συνέλευσης Μαγνησίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου