ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

Η δημόσια Υγεία, όπως και κάθε δημόσιο κοινωνικό αγαθό,  είναι δικαίωμα εγκλωβισμένο πίσω από ένα συρματόπλεγμα, όπως δείχνουμε και στην αφίσα της εκδήλωσης.

Πλέγμα, τομή θανατηφόρα, που διαχωρίζει το σώμα της κοινωνίας. Ο κοινωνικός αποκλεισμός γίνεται εργαλείο ελέγχου χιλιάδων ανθρώπων στα χέρια των βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών της κυβέρνησης και του σαθρού καπιταλιστικού συστήματος που αυτή εκπροσωπεί.

Χιλιάδες άνθρωποι αποτάσσονται – αποκλείονται από το κοινωνικό σώμα. Απεκδύονται κάθε ανθρώπινου δικαιώματος και ορίζονται ως  παρίες και δυνάμει επικίνδυνοι. Άνεργοι, άστεγοι, οροθετικοί, τοξικομανείς, μετανάστες,  εξαθλιωμένοι από τη φτώχια και από την αδυναμία να έχουν πρόσβαση σε οποιοδήποτε δημόσιο κοινωνικό αγαθό, μπαίνουν στο στόχαστρο.  Αποκλεισμένοι από τα πάντα, εγκλείονται ως δυνάμει επικίνδυνοι στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δημόσιες δομές πρόνοιας αφήνονται να καταρρεύσουν, ενώ στη θέση τους χτίζονται φυλακές υψίστης ασφαλείας, δικαστικά ψυχιατρεία, κέντρα κράτησης μεταναστών, με υπέρογκα χρηματικά ποσά ευρωπαϊκών κονδυλίων και την “εποπτεία” Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Το σχέδιο της ταξικής γενοκτονίας εφαρμόζεται καθημερινά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και ψηφίσματα έκτακτης ανάγκης ( ΠΕΔΥ, Πολυνομοσχέδιο), που ορίζουν τη διάλυση κάθε δημόσιου αγαθού. Διαθεσιμότητα, απολύσεις, κατάργηση τμημάτων σε κέντρα πρωτοβάθμιας φροντίδας, εοπυυ, νοσοκομεία, δομές  ψυχικής υγείας και ιδιωτικοποίηση αυτών, θέτουν στο περιθώριο εργαζόμενους και ωφελούμενους. 3.5.εκατομμύρια ανασφάλιστοι και 2 εκατομμύρια άνεργοι -το success story της κυβέρνησης),  είναι η ανθρώπινη τραγωδία για την οποία κάνουν λόγο επιστημονικές έρευνες δημοσιευμένες στο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Lancet.

Μέσα από το συσχετισμό της κρίσης, με την αύξηση λοιμωδών νοσημάτων, εξαρτήσεων, καρδιαγγειακών παθήσεων, ψυχικών διαταραχών, το προσδόκιμο ζωής διαρκώς μειώνεται.

Η δημιουργία των Κοινωνικών Ιατρείων απέναντι στον κατασταλτικό σχεδιασμό είναι μέρος της οργάνωσης της συλλογικής μας αντίστασης.

Στα πλαίσια της Λαϊκής Συνέλευσης Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου, από το φθινόπωρο του 2012 λειτουργεί το αντίστοιχο Ιατρείο Αλληλεγγύης, που προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας , εντελώς δωρεάν, σε ανασφάλιστους κυρίως έλληνες και μετανάστες. Στεκόμαστε μακριά και ενάντια  σε φιλανθρωπικές πρακτικές δήμων εκκλησίας, ΕΣΠΑ και ΜΚΟ. Η φροντίδα από το ιατρικό προσωπικό του ιατρείου μας ( γενικού γιατρού, ψυχίατρου, ψυχολόγου, παιδίατρου και λογοθεραπευτή) και των υποστηρικτών μελών της συνέλευσης, έχει στόχο να ξανασυνδέσει τον ασθενή, ανήμπορο και αποκλεισμένο άνθρωπο, με τους συνανθρώπους του και τον αγώνα για ζωή.

Στην εξατομίκευση και την καταστολή απαντούμε με εξέγερση και πάλη. Ανοίγουμε τη δράση μας και δικτυωνόμαστε σε έναν ιστό κοινωνικής αντίστασης με άλλα κοινωνικά ιατρεία - φαρμακεία αλλά και συλλογικότητες, συνελεύσεις, πολιτικές οργανώσεις, μέτωπα αγώνα εργαζομένων. Η συλλογική διεκδίκηση του κοινωνικού αγαθού της Υγείας και της ελεύθερης πρόσβασης σε όλες τις βαθμίδες της, είναι ενιαίος αγώνας με τους εργαζόμενους  σε αυτή, αλλά και με όλους  τους ανθρώπους που έχουν το δικαίωμα σε αυτή. Γίνεται έτσι αξεχώριστος αγώνας ενάντια σε κάθε κοινωνικό αποκλεισμό, στο ρατσισμό και το φασισμό, στοχεύοντας  στην ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος , που γεννά κάθε εξουσιαστική σχέση και μορφή εκμετάλλευσης.

Συλλέγουμε μαζικά φάρμακα, οργανώνουμε συζητήσεις συμβουλευτικής ενημέρωσης σε θέματα υγείας , δράσεις στα δημόσια νοσοκομεία και ασφαλιστικούς φορείς, διεκδικώντας δωρεάν νοσηλεία, εμβολιασμούς παιδιών, επιδόματα αναπηρίας, χειρουργικές επεμβάσεις(....)

Αυτός ο πολύτιμος κοινωνικός ιστός “ από τα κάτω”,  δέχεται την ενορχηστρωμένη επίθεση του κρατικού μηχανισμού. Ένα χρόνο πριν, η Λαϊκή Συνέλευση και το Ιατρείο Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου, δέχθηκε την επίσκεψη της ασφάλειας βόλου, μετά από ανώνυμη καταγγελία, για παράνομη διακίνηση φαρμάκων, φοροδιαφυγή, αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος και κλοπές τροφίμων από αλυσίδες μάρκετ. Ακολούθησε η επίθεση στο Ιατρείο Ελληνικού, στο Ιατρείο της Λάρισας,πρόσφατα σε αυτό της Δράμας. Το  κυβερνητικό σχέδιο “Νόμος και Τάξη” αποσκοπεί στη διατήρηση του κοινωνικού αποκλεισμού, την καλλιέργεια φόβου, το χτίσιμο σιδερόφραχτων χώρων και συνόρων εξατομίκευσης, εξαθλίωσης και τελικά εξόντωσης.

Ο συλλογικός αγώνας, τώρα όσο ποτέ, γίνεται ανάγκη και καθήκον. Τα φιλανθρωπικά μέσα αλληλεγγύης, δείχνουν πια το αδιέξοδο τους. Οι τσέπες του κόσμου, οι αποθήκες τροφίμων, φαρμάκων έχουν αδειάσει (μια ματιά στον τοπικό τύπο των ήμερών πείθει).

Πρέπει να χτίσουμε κέντρα αγώνα παντού. Για τη υγεία, την παιδεία , την εργασία για κάθε δημόσιο αγαθό – δικαίωμα, για την ίδια μας τη ζωή. Ο χρόνος του 2014 μπήκε με παραστάσεις διαμαρτυρίας, ενημερώσεις, πορείες για το νέο ΠΕΔΥ και το αγωνιζόμενο προσωπικό του. Μαζί με τα υπόλοιπα Ιατρεία συντονιστήκαμε σε μέρα πανελλήνιας δράσης υγείας, λέγοντας όχι στο κλείσιμο των κοινωνικών δομών, όχι στις απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις, απαιτώντας πλήρη και δωρεάν πρόσβαση όλων των ανθρώπων σε όλες τις βαθμίδες υγείας.

Η οργάνωση ενός δικτύου για την υπεράσπιση των ανασφάλιστων συνανθρώπων μας κρίνεται αναγκαία όσο ποτέ και αναπόσπαστο κομμάτι του μετώπου αγώνα για την υγεία. Δηλώνουμε την απόφασή μας να συμμετέχουμε ενεργά, μαζί με όσους άλλους το αποφασίσουν.

ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ανοικτή εκδήλωση – συνέλευση για την υγεία, που οργάνωσε η Λαϊκή Συνέλευση Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου, το Σάββατο 3 Μαΐου στο Βόλο.

Μέλη της συνέλευσης, εκπρόσωποι συλλογικοτήτων και απλοί πολίτες, άκουσαν με μεγάλη προσοχή τις ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις των δύο βασικών ομιλητών της συνάντησης. Τόσο ο κ. Χαυτούρας, νευροχειρούργος του Νομαρχιακού νοσοκομείου Βόλου και πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών όσο και ο Γιώργος Μπουγάτσος, γιατρός του ΕΣΥ και μέλος του Κοινωνικού Ιατρείου Αχαρνών – Πατησίων στην Αθήνα, έδωσαν μια πλήρη εικόνα για τη κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα υγείας. Ο πρώτος μας ενημέρωσε για τη τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το νοσοκομείο, που ενώ δεν έχει ούτε γάζες, σημειώθηκε μείωση  των μόνιμων γιατρών από 150 σε 70 και διάλυση ολόκληρων κλινικών και τμημάτων. Σύμφωνα με τον ίδιο, απαιτείται συστράτευση όλων των φορέων κι ένα μέτωπο ανασφάλιστων, ώστε να απαιτείται από τη διοίκηση, η άρνηση των εντολών των προϊσταμένων στα υπουργεία, όπως του φασίστα Γεωργιάδη και των συν αυτώ. Ο Γιώργος Μπουγάτσος αναφέρθηκε εκτενώς στην απαίτηση για επανόρθωση του εργατικού – λαϊκού κινήματος, καθώς η υγεία ως προϋπόθεση της ίδιας της ζωής, βάλλεται άμεσα εν μέσω μιας ανθρωπιστικής κρίσης, με χαρακτηριστικά ταξικής γενοκτονίας. Η συγκρότηση μετώπων αγώνα για την υγεία, μέσα από ένα πανελλήνιο δίκτυο – συσπείρωση, είναι απαραίτητος όρος  σύγκρουσης και ανατροπής αυτής της κρίσης.

Ο συναγωνιστής Αντρέας Ξηρομερίτης, μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου καθώς και του Κοινωνικού της Ιατρείου, έκανε την αρχική εισήγηση αναφερόμενος στη καταστροφή της δημόσιας δωρεάν υγείας, τους κοινωνικούς αποκλεισμούς, τα εκατομμύρια των ανασφάλιστων και του ζητούμενου της εποχής, που δεν είναι άλλο από την απαίτηση, για δημόσια δωρεάν υγεία, ως αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό. Εξαρχής έγινε από όλους κατανοητό ότι η εκδήλωση θα πρέπει να καταλήξει τουλάχιστον σε ένα μέτωπο αγώνα για την υγεία, που όχι μόνο θα δρα και θα παρεμβαίνει όπου υπάρχει ανάγκη, αλλά θα δημιουργεί γεγονότα.

Μια ενδιαφέρουσα αναφορά έγινε και από τη συναγωνίστρια Χριστίνα, μέλους της συνέλευσης, σε όσα συμβαίνουν στην ελληνική πραγματικότητα σήμερα, τους κοινωνικούς αποκλεισμούς αλλά και τη συλλογική αντίσταση, εξέγερση και πάλη. Το κράτος επιτίθεται με τους μηχανισμούς του, προκαλώντας καταστροφή κοινωνικών αγαθών και ενισχύοντας την άποψη ότι όντως σε περιόδους καπιταλιστικών κρίσεων, όπως αυτή που διανύουμε, εμφανίζεται ένα υποτιθέμενο πλεόνασμα ανθρώπων, το οποίο ανήκει πάντα στην εργατική τάξη και ποτέ στους κεφαλαιοκράτες.

Η συλλογικοποίηση των αγώνων και η βαθιά παρακμή του συστήματος είναι τα δυο αντιφατικά μέρη που δημιουργούν συνθήκες ανατροπής και εξόδου από τη κόλαση που ρίχνουν το λαό, τα μνημόνια και οι αποφάσεις της δοτής κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις πανελλαδικά οργανωμένης κίνησης των Κοινωνικών Ιατρείων, μακρυά από συντονιστικά και άλλου είδους καπελώματα των εργαζομένων.

Aκούσαμε τις απόψεις του Ιατρικού Συλλόγου Βόλου και του αντίστοιχου Φαρμακευτικού που διατυπώθηκαν από τους προέδρους τους και οι οποίοι αναφέρθηκαν εκτενώς στον τρόπο που εκείνοι χειρίζονται τα περιστατικά που φθάνουν στο Κοινωνικό Ιατρείο και Κοινωνικό Φαρμακείο του Δήμου Βόλου αντίστοιχα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι μετά από 4 χρόνια μνημονίων και λίγο πριν από τη βάθυνση της καπιταλιστικής κρίσης εις βάρος του λαού, η εκκλησία και οι ΜΚΟ ακόμη βρίσκονται πλάϊ – πλαϊ, μαζί με τη φιλανθρωπία για κάποιους, ενώ το αντίπαλο δέος της ρήξης και ανατροπής είναι όχι μόνο ακόμη παρόν αλλά ενισχύεται καθημερινά.

Με τις τοποθετήσεις κι άλλων φίλων και συναγωνιστών,  που έδωσαν μια ακόμη πιο έντονη  εικόνα της ζοφερής κατάστασης που επικρατεί αλλά και της ελπίδας που δίνουν οι αγώνες και η συλλογικοποίηση, η συνάντηση ολοκληρώθηκε με ανανέωση του ραντεβού για την Τετάρτη 21/05 στο χώρο της Λαϊκής Συνέλευσης Γειτονιάς ΑΓ. Νεκταρίου, για την οργάνωση της επόμενης μέρας. Για την οργάνωση ενός δικτύου υπεράσπισης ανασφάλιστων ανθρώπων που απαιτεί πλήρη και δωρεάν πρόσβαση όλων σε όλες τις βαθμίδες υγείας.