Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας
Όποιος πίστεψε ότι μπορεί να υπάρχει εξανθρωπισμένος καπιταλισμός έπεσε σε πλάνη. Όποιος εξακολουθεί να το υποστηρίζει προσβάλλει τη νοημοσύνη του. Οι αντιφάσεις που προκύπτουν από το καπιταλιστικό σύστημα φαίνονται ξεκάθαρα και πλέον καλούμαστε να ζήσουμε μέσα σ’ αυτές. Ο λόγος που αρθρώνεται από την εξουσία σήμερα, προκειμένου να κατευνάσει τα πνεύματα και την οργή του κόσμου, είναι πως αυτές οι αντιφάσεις είναι μόνο προσωρινές και σύντομα θα επιστρέψουμε στην ομαλότητα. Μεγάλο κομμάτι του κόσμου συνεχίζει να συντηρεί το σύστημα από φόβο να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να αναλάβει την ευθύνη του ξεβολέματος. Όπου κυριαρχεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση δεν μπορεί να ανθίσει η ισότητα, η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη.
Ο τρόπος που απαντάμε σε όλα αυτά είναι μια διαφορετική μορφή κοινωνικής οργάνωσης. Προτείνουμε οργάνωση από τα κάτω, με διαδικασίες βάσης, χωρίς αντιπροσώπους, ειδήμονες και σωτήρες, χωρίς ιεραρχία, όπου ο καθένας συμμετέχει ενεργά στη λήψη αποφάσεων, δομές χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα. Γι’ αυτό το λόγο οργανωνόμαστε σε ομάδες και συλλογικότητες σε γειτονιές και χώρους εργασίας. Σχηματίζουμε δημιουργικές δομές αντίστασης και αντεπίθεσης για να απαντήσουμε από τα προβλήματα της καθημερινότητας μέχρι τις δυσμορφίες που γεννά το κεφάλαιο και η ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας. Και αυτή η συσπείρωση στους χώρους δουλειάς αποτελεί αναγκαιότητα, καθώς η επίθεση που δέχεται στο σύνολό της η κοινωνία και ιδιαίτερα η εργασία δεν έχει προηγούμενο (ανεργία, μαύρη εργασία, ασφαλιστικό, μισθοί, κοινωνική περίθαλψη).
Μας έχουν εκπαιδεύσει ότι η ζωή που ονειρευόμαστε είναι μια χίμαιρα. Ας κάνουμε δυνατά, όλα αυτά που μας πλασάρουν ως αδύνατα.
Εμπρός, της γης οι χρεωμένοι!
Όποιος πίστεψε ότι μπορεί να υπάρχει εξανθρωπισμένος καπιταλισμός έπεσε σε πλάνη. Όποιος εξακολουθεί να το υποστηρίζει προσβάλλει τη νοημοσύνη του. Οι αντιφάσεις που προκύπτουν από το καπιταλιστικό σύστημα φαίνονται ξεκάθαρα και πλέον καλούμαστε να ζήσουμε μέσα σ’ αυτές. Ο λόγος που αρθρώνεται από την εξουσία σήμερα, προκειμένου να κατευνάσει τα πνεύματα και την οργή του κόσμου, είναι πως αυτές οι αντιφάσεις είναι μόνο προσωρινές και σύντομα θα επιστρέψουμε στην ομαλότητα. Μεγάλο κομμάτι του κόσμου συνεχίζει να συντηρεί το σύστημα από φόβο να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να αναλάβει την ευθύνη του ξεβολέματος. Όπου κυριαρχεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση δεν μπορεί να ανθίσει η ισότητα, η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη.
Ο τρόπος που απαντάμε σε όλα αυτά είναι μια διαφορετική μορφή κοινωνικής οργάνωσης. Προτείνουμε οργάνωση από τα κάτω, με διαδικασίες βάσης, χωρίς αντιπροσώπους, ειδήμονες και σωτήρες, χωρίς ιεραρχία, όπου ο καθένας συμμετέχει ενεργά στη λήψη αποφάσεων, δομές χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα. Γι’ αυτό το λόγο οργανωνόμαστε σε ομάδες και συλλογικότητες σε γειτονιές και χώρους εργασίας. Σχηματίζουμε δημιουργικές δομές αντίστασης και αντεπίθεσης για να απαντήσουμε από τα προβλήματα της καθημερινότητας μέχρι τις δυσμορφίες που γεννά το κεφάλαιο και η ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας. Και αυτή η συσπείρωση στους χώρους δουλειάς αποτελεί αναγκαιότητα, καθώς η επίθεση που δέχεται στο σύνολό της η κοινωνία και ιδιαίτερα η εργασία δεν έχει προηγούμενο (ανεργία, μαύρη εργασία, ασφαλιστικό, μισθοί, κοινωνική περίθαλψη).
Μας έχουν εκπαιδεύσει ότι η ζωή που ονειρευόμαστε είναι μια χίμαιρα. Ας κάνουμε δυνατά, όλα αυτά που μας πλασάρουν ως αδύνατα.
Εμπρός, της γης οι χρεωμένοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου